Çorum’un Oğuzlar ilçesinde 1933’de doğan, birinci kere 1953’te vatani vazifesi için köyünden ayrılan Hastaoğlu, askerlik yaparken günlük tutmaya başladı.
İlkokul mezunu Hastaoğlu, bulduğu boş kağıtlara gün içinde yaşadıklarını yazarak başladığı alışkanlığını vatani misyonundan döndükten sonra Oğuzlar’da da sürdürdü.
11 kız kardeşten sonra dünyaya geldiği için yöre halkınca “Kıymetli” lakabıyla bilinen Hastaoğlu 70 yıldır günlük tutma alışkanlığını terk etmedi.
Hastaoğlu, birinci sayfasına ikram edenin ismini not alıp teşekkür notu eklediği ajandalarını konutunda ihtimamla saklıyor.
Uzun yıllar çatı ustalığı ile çiftçilik yapan, üç periyot muhtar olan Hastaoğlu, hayatını eşi, oğlu ve oğlunun ailesiyle birlikte Oğuzlar’daki Obruk Barajı görünümlü meskeninde sürdürüyor.
Uyandığında okuduğu müddet ve dualardan akşam uyuduğu saate, hava sıcaklığından etraf olaylarına, vefat eden mahalleliden yeni doğanlara gün içinde gördüğü her şeyi günlüğüne not alan Hastaoğlu sıhhati elverdikçe bu alışkanlığı sürdürmek istiyor.
“BELEDİYEDE CENAZE BİLGİLERİNDE YANLIŞLIK OLURSA BANA SORUYORLAR”
Beş çocuk babası Hastaoğlu, günlük yazmaktan keyif aldığını söyledi.
Başladığından beri bir günü bile atlamadığını belirten Hastaoğlu, “Deftere her gün ne yaptıysam onu yazıyorum. Konuğum gelmişse onu yazıyorum. Boş kalan günüm hiç olmadı. Ölenlerin isimlerini de defterin art sayfasına yazıyorum. Nerede öldüğü, nereye defnedildiğini açık açık yazıyorum. Belediyede cenaze bilgilerinde yanlışlık olursa bana soruyorlar. Ben de isminden bulup bilgileri veriyorum.” dedi.
Bugüne kadar günlük olarak kullandığı ajandaları konutundaki bir dolapta sakladığını lisana getiren Hastaoğlu şöyle devam etti:
“Ben bunu yapıyorum, bundan zevk alıyorum. Yağmuru, kar yağmasını yazıyorum. Bu sene çok vakit sonra kar yağdı birçok vilayete, yağmur yağdı, sel geldi. Türkiye’nin yarısını sel götürdü, bunları yazıyorum. Bunları yazmayınca gece uyumam. Her gün yatmadan evvel yazıyorum. Günü bitirince ne olduysa yazıyorum. O gün ne iş yaptıysam yazıyorum. Yazmadığım gün hiç olmamıştır. Kalça kemiğim kırıldı, ağır ameliyat oldum. Oturduğum yerden yeniden yazdım.”
Gençlik yıllarında yazısının çok hoş olduğunu, yaşlanınca eskisi kadar hoş yazı yazamadığını aktaran Hastaoğlu, “Yazmaya devam edeceğim. Kefene kadar yazacağım.” sözünü kullandı.
AKADEMİSYENLER ANSİKLOPEDİ YAPMAK İSTEDİ
Mustafa Hastaoğlu da babasının anılarını yaşatmak için günlüklerini ihtimamla sakladıklarını belirterek şöyle konuştu:
“Bize bu türlü bir alışkanlık geçmemiş. Babam her gece yatmadan evvel muharrir, o denli yatar. Hastanede bile yazdı. Müsveddeye yazıp ajandasına paka geçiyordu. Evvelden çok etkin bir hayatı olduğu için yazacak çok şeyi oluyordu. Şu anda çok dışarı çıkamıyor, Kur’an okuduğunu, ayet okuduğunu yazıyor.”
Babasının günlüklerinden iki akademisyenin haberdar olduğunu aktaran Hastaoğlu şunları kaydetti:
“Akademisyenler geldi, ‘Abdullah amcanın yazılarını ansiklopedi yapmak istiyoruz.’ dediler. Babam güvenip ajandalarını vermedi. ‘Kaybolur, bir daha ulaşamam.’ diye düşündü. Ajandalarını güvenip veremedi. Aslında verseydik daha yeterli olabilirdi. Kendisi razı olmayınca bir şey diyemedik.”
Babasının hayatı dolu dolu yaşadığını lisana getiren Hastaoğlu, “Çoğu ajandası duruyor. Eski ajandalar biraz daha küçük. Yırtılanlar da var. 1972 yılından bu yana bütün ajandaları duruyor. Evvelki tarihlerde ortalarda kaybolanlar var.” dedi.
Günlüklerde, meteorolojik olaylarla ilgili kısa anlatımlar dikkati çekiyor. Türkiye’de tesirli olan soğuk havanın “Sibirya soğukları” olarak basına yansıdığı Ocak 2008’de Hastaoğlu’nun günlüğünde “Bugünler çok soğuk gidiyor. Sibirya soğukları devam ediyor.” sözü yer alıyor.
